یا مهدی ادرکنی

الهی ! نه من آنم که ز فیض نگهت چشم بپوشم   نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهی

   در اگر باز نگردد ، نروم باز به جایی

   پشت دیوار نشینم چوگدا بر سر راهی

   کس به غیر از تونخواهم ، چه بخواهی چه نخواهی

   باز کن در که جز این خانه مرا نیست پناهی ،الهی

الهی ! نه من آنم که ز فیض نگهت چشم بپوشم   نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهی

   در اگر باز نگردد ، نروم باز به جایی

   پشت دیوار نشینم چوگدا بر سر راهی

   کس به غیر از تونخواهم ، چه بخواهی چه نخواهی

   باز کن در که جز این خانه مرا نیست پناهی ،الهی

الهی ! نه من آنم که ز فیض نگهت چشم بپوشم   نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهی

   در اگر باز نگردد ، نروم باز به جایی

   پشت دیوار نشینم چوگدا بر سر راهی

   کس به غیر از تونخواهم ، چه بخواهی چه نخواهی

   باز کن در که جز این خانه مرا نیست پناهی ،الهی